Άντερς Κέλσιος

Άντερς Κέλσιος (27 Νοεμβρίου 1701 – 25 Απριλίου 1744)

Ο Άντερς φοίτησε στο Πανεπιστήμιο της Ουψάλα, όπου δίδασκε ο πατέρας του, και από το 1730 έγινε και ο ίδιος καθηγητής εκεί. Η πρώτη του έρευνα αφορούσε τη μελέτη του βόρειου σέλαος και ήταν ο πρώτος που επισήμανε συσχετισμό μεταξύ των φώτων αυτών και τις αλλαγές στο μαγνητικό πεδίο της Γης. Παρατήρησε τις παραλλαγές μίας βελόνας πυξίδας και ανακάλυψε ότι μεγαλύτερες εκτροπές σχετίζονται με μεγαλύτερη δραστηριότητα του σέλαος.

Στη Νυρεμβέργη εξέδωσε μία συλλογή 316 παρατηρήσεων του βορείου σέλαος που είχαν πραγματοποιηθεί από τον ίδιο.Ταξίδεψε για αρκετά χρόνια στη Γερμανία, την Ιταλία και τη Γαλλία στις οποίες επισκέφτηκε τα περισσότερα από τα μεγαλύτερα ευρωπαϊκά αστεροσκοπεία. 

Πορτραίτο του Άντερς Κέλσιου
από τον Όλοφ Αρένιους

Στην Αστρονομία ξεκίνησε μια σειρά παρατηρήσεων με τη χρήση πολύχρωμων φακών για την καταγραφή του μεγέθους συγκεκριμένων αστεριών. Αυτή ήταν η πρώτη απόπειρα μέτρησης της έντασης τους φωτός των αστεριών με τη χρήση οργάνου και όχι με γυμνό μάτι. Παρατήρησε εκλείψεις και ποικίλα αστρονομικά αντικείμενα, και δημοσίευσε καταλόγους προσεκτικά προσδιορισμένων μεγεθών για 300 περίπου αστέρες χρησιμοποιώντας το δικό του φωτομετρικό σύστημα.

Ο Κέλσιος ήταν ο πρώτος που πραγματοποίησε και δημοσίευσε πειράματα με σκοπό τη θέσπιση μιας διεθνώς αποδεκτής κλίμακας θερμοκρασίας με επιστημονική βάση. Στη δημοσίευση του στα σουηδικά με τίτλο αναφέρεται σε πειράματα που αποδεικνύουν ότι το σημείο πήξεως δεν εξαρτάται από το υψόμετρο ή την ατμοσφαιρική πίεση. Τεκμηρίωσε επίσης την εξάρτηση του σημείου βρασμού του νερού από την ατμοσφαιρική πίεση, μία ακριβής διαπίστωση ακόμη και για τα σημερινά δεδομένα. Διατύπωσε επιπλέον έναν κανόνα για τον προσδιορισμό του σημείου βρασμού, αν η βαρομετρική πίεση αποκλίνει από ένα ορισμένο επίπεδο πίεσης. Πρότεινε την υιοθέτηση της κλίμακάς του σε μία δημοσίευσή του προς τη Βασιλική Σουηδική Ακαδημία Επιστημών, την παλαιότερη σουηδική επιστημονική κοινότητα. Στο θερμόμετρό του το σημείο για την ψύξη του νερού ήταν το 100 και για τον βρασμό του το 0. Η κλίμακα αντιστράφηκε από τον Κάρολο Λινναίο, ένα χρόνο μετά το θάνατό του Κέλσιου, και έχει διατηρηθεί έτσι έως σήμερα. Ο Κέλσιος ονόμασε την κλίμακά του εκατοντάβαθμο. Για χρόνια την αποκαλούσαν απλά «σουηδικό θερμόμετρο».

Διεξήγαγε ακόμη πολλές γεωγραφικές μετρήσεις για το Σουηδικό Γενικό Χάρτη και ήταν ένας από τους πρώτους που διαπίστωσαν ότι μεγάλο μέρος της Σκανδιναβίας ανυψώνεται με αργό ρυθμό πάνω από το επίπεδο της θάλασσας, μία συνεχόμενη διαδικασία η οποία ξεκίνησε με το λιώσιμο των πάγων μετά την τελευταία εποχή των παγετώνων. Ωστόσο διατύπωσε τη λανθασμένη παρατήρηση ότι το νερό εξατμιζόταν. Στις 25 Απριλίου 1744 πέθανε από φυματίωση στην Ουψάλα σε ηλικία μόλις 42 ετών και τάφηκε στην Παλαιά Εκκλησία της πόλης, δίπλα στον παππού του.

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Επιμέλεια: Χρυσάνθη Φ.