Στην Ιταλία η περίοδος των Χριστουγέννων έχει τη μεγαλύτερη
διάρκεια από όλες τις άλλες των χριστιανικών χωρών. Αρχίζει από τις 8
Δεκεμβρίου και ολοκληρώνεται στις 6 Ιανουαρίου ημέρα των Θεοφανίων. Κατά τη
διάρκεια αυτής της περιόδου τα σπίτια διακοσμούνται με Αλεξανδρινά,
χριστουγεννιάτικα δένδρα τη παραδοσιακή Φάτνη και άλλα πολύχρωμα διακοσμητικά
στολίδια.
Κάποιοι συνηθίζουν να νηστεύουν στις 23 και 24 Δεκεμβρίου και κατόπιν
εορτάζουν με ένα παραδοσιακό γεύμα αμέσως μετά τη Λειτουργια. Στις 25 Δεκεμβρίου
μετά το παραδοσιακό μεσημεριανό γεύμα, τα παιδιά συνηθίζουν να απαγγέλλουν
ποιήματα στην οικογένεια και στους συγγενείς τους και ανταμείβονται με μικρά
χρηματικά δώρα.
Μια άλλη σημαντική ημερομηνία των εορτών είναι η 6η
Ιανουαρίου κατά την οποία καταφθάνει τη νύκτα (μεταξύ 5-6 Ιανουαρίου) η διάσημη
Befana η παλιά καλή και φτωχή μάγισσα, έρχεται και τρώει καρύδια και μπισκότα
που της άφησαν τα παιδιά και πριν πετάξει μακριά, τους αφήνει δώρα μέσα στις
κάλτσες των δώρων, κάρβουνα για τα άτακτα παιδιά και γλυκά και παιχνίδια για τα
φρόνιμα.
Εκτός από το χριστουγεννιάτικο δένδρο, σημαντικό σύμβολο των
Ιταλών στον εορτασμό των Χριστουγέννων αποτελεί και η Φάτνη της Γεννήσεως που
υπενθυμίζει τον Φραγκίσκο της Ασίζης, που ήταν ο πρώτος που δημιούργησε αναπαράσταση
της ιστορίας των Χριστουγέννων με αγαλματίδια. Όλοι οι χαρακτήρες εκτός από το
Θείο Βρέφος τοποθετούνται στη φάτνη από τις 8 Δεκεμβρίου, ενώ το νεογέννητο
τοποθετείται αμέσως μετά τα μεσάνυχτα της 24ης Δεκεμβρίου.
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Επιμέλεια: Ερμίρα Μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.